چالش سرپرستی فدراسیون فوتبال

١- تاکتیک انتخاباتی رییس باز هم جواب داد.

هرچند او در «پروژه اصلاح اساسنامه» شکست خورد اما زمانی که همه اعضای مجمع خسته شده بودند و از صندلی‌های‌شان جدا شدند، ناگهان گفت: «مجمع انتخاباتی فدراسیون به فروردین یا اردیبهشت ماه سال آینده موکول شود.» و تایید مجمع را گرفت. او همانی است که چند روز پیش از مجمع، با چند عضو هیات‌رییسه فدراسیون نشست و تقویم آورد و روی ٢٤ یا ٢٥ اسفندماه امسال توافق کرد. احتمالا همان زمان در دل به آنها می‌خندید چراکه همه فکر و ذکرش این بود که انتخابات را به سال آینده موکول کند. همین شد که یک‌ساعت قبل از پایان مجمع و نظرخواهی از اعضا، امیر عابدینی –که نقشی تعیین‌کننده در سازمان رای کفاشیان دارد- به میان خبرنگاران آمد و گفت: «انتخابات در اردیبهشت ٩٥ برگزار می‌شود.»
٢- ١٥ اسفند ١٣٩٤ پایان ریاست علی کفاشیان در فدراسیون فوتبال است. او انتخابات را به اردیبهشت٩٥ موکول کرده و چون «تایید مجمع» را نگرفته، نمی‌تواند سرپرست فدراسیون فوتبال باشد. او در فیلمی که از مجمع موجود است – و حراست وزارت ورزش نسخه‌ای از آن را در اختیار دارد- هیچ اشاره‌ای به ادامه سرپرستی‌اش نکرد و تنها زمان انتخابات را به سال آینده موکول کرد. روال کاری وزارت ورزش معمولا این است که سرپرستی را برای فدراسیون انتخاب می‌کند که اولا از دل مجمع باشد و ثانیا کاندیدای ریاست هم نباشد تا انتخابات در روندی «دموکراتیک» و «سالم» برگزار شود.
٣- باندی در فدراسیون فوتبال که روزهای آخر دوران مدیریت‌شان را پشت‌سر می‌گذارند، یک هدف برای «ماندن» دارند؛ برکناری وزیر ورزش. آنها به این نتیجه رسیده‌اند حضور محمود گودرزی در وزارت ورزش، هیچ شانسی برای «ادامه حضور» آنها نخواهند داشت و رییس فعلی فدراسیون فوتبال، تایید صلاحیت نمی‌شود. آنها می‌خواهند «پروژه حذف وزیر از دولت» را با بالاترین قدرت پیگیری کنند. هرچند ماه‌هاست که دیگر قدرتی در فوتبال ایران ندارند و به‌صورت پراکنده، سعی در بقا دارند.
٤- علی کفاشیان از ١٥ اسفند دیگر رییس «قانونی» فدراسیون فوتبال نیست. طبق اساسنامه او چهار سالش به اتمام می‌رسد و مجمع هم مصوبه‌ای مربوط به ادامه ریاستش نداشته است. از سوی دیگر رییس فدراسیون فوتبال تاکید ویژه‌ای روی «قانون» و «شرع» دارد و بارها از موضوعات قانونی دفاع کرده است. حال که «وزیر ورزش» به عنوان رییس مجمع هنوز حضور دارد، وزارت ورزش به عنوان متولی و «ناظر» بر عملکرد فدراسیون‌ها باید از جایگاهش استفاده کند تا حقی تضییع نشود و شرایط برابر برای همه کاندیداهای ریاست فدراسیون فوتبال به وجود بیاید. راه‌حل هم ساده است. فردی انتخاب شود که تا زمان انتخابات، عضو مجمع باشد و البته خود در فکر «ریاست» فدراسیون فوتبال نباشد. با این راه‌حل، در حقیقت هیچ فردی خود را قانون تعریف نمی‌کند، از قدرت سوءاستفاده نمی‌کند و نقطه تاریکی در فدراسیون فوتبال شکل نمی‌گیرد.
٥- قطعا فدراسیون فوتبال کمترین اهمیتی به این موضوع نخواهد داشت و سعی می‌کند از کنار این موضوع بگذرد. اما تاکید این یادداشت، حرکت بر مسیر قانون است. جایی که اساسنامه در قبال این ماجرا سکوت کرده است – هرچند تعویق انتخابات هم شائبه‌‌برانگیز است- و تنها مجمع می‌تواند موضوع را حل و فصل کند.

*علی عالی

مطالب مرتبط

- - , .