تولد و خداحافظی یک اسطوره/ کاپیتان اولین تیم رویایی ایران

18 بهمن ماه روز تولد یکی از اسطوره های فوتبال ایران است و روز خداحافظی او از میادین.

به گزارش کاپ، حسن حبیبی در روز 18 بهمن 1349 از میادین فوتبال کناره گرفت. در روزی که سر استانلی ماتیوس اسطوره فوتبال بریتانیا برای بزرگداشت وی به تهران آمده بود. جالب است که حبیبی متولد 18 بهمن 1318 نیز بود. 5 برادر وی همگی فوتبالیست و ورزشکار بوده اند  که در این میان منوچهر از همه سرشناستر بود. او هنوز کودکی را می گذراند که پدر به سبب انتقال شغلی بتهران می آید تا در محله چهارصد دستگاه تهران ساکن شود همانجایی که گویی سرنوشت برای فرزندش خوابهای بسیاری دیده بود.

 بچه های چهارصددستگاه

  محله چهارصد دستگاه آنروزها جز یک زمین فوتبال ذوزنقه شکل هیچ چیز قابل ذکری نداشت اما همین زمین خاکی ماوای هزاران کودک و نوجوان شهر بود و از درونش قهرمانان تیم ملی و آسیا پرورش می یافتند اما همین بچه ها آرام آرام تبدیل به خدایان توپ گرد میشوند. دوبار باشگاههای نامدار فوتبال ایران تاج و شاهین با گلهای بسیار شکست سنگینی را در زمین چهارصد دستگاه متقبل می شوند. شاهین 10 بر یک و تاج 6 بر یک با همه بزرگانشان شکست می خورند و تیم شاهین حتی حمید شیرزادگان را نیز با خود داشت.

 اولین موفقیت فوتبالی او قهرمانی بخش  در مسابقات آموزشگاههای تهران است او در این مسابقات عضو تیم دبیرستان ابوریحان بود ولی در مراحل بالاتر حذف؛ تا این موفقیت ادامه نیابد  با این حال همان قهرمانی برای حسن حبیبی بسیار شیرین است.

 سال بعد تیم دبیرستان ابوریحان علاوه بر قهرمانی بخش در مرحله بعد نیز موفق عمل میکنند تا او و یارانش این بار راهی دیدار فینال شوند اما در فینال در رقابتی سخت برابر تیم دبیرستان ادیب شکست خورده تا نایب قهرمان مسابقات آموزشگاههای تهران گردند.

 کاپیتان تیم والیبال مدرسه

  پس از پایان سه سال اول دوره متوسطه دبیرستانش را تغییر می دهد و به مدرسه بوعلی میرود جایی که سه سال بعدی دوره دبیرستان را می گذراند و حال دیگر کاپیتان تیم فوتبال است در این مدت او به واسطه توانایی هایش در تیم والیبال مدرسه نیز حضوری پر رنگ دارد چرا که در انجا نیز سرگروه تیم دبیرستان می شود.

  حسن حبیبی هر سه سال حضور خود در ابن سینا قهرمان بخش شده و در مرحله بعد همواره یکی از دو تیم فینالیست است اما تیم پرقدرت دانشسرای مقدماتی فرصت قهرمانی را به او و یارانش نمی دهند تا او هر سه بار به مقام دوم بسنده کند.

  در کنار مسابقات آموزشگاهها در میعادگاه فراموش نشدنی زمین فوتبال چهارصد دستگاه او و یارانش روزبه روز قدرتی بیشتر می یابند تا اینکه به اصرار یکی از بچه محلها بنام هوشنگ زارع یکروز سری به باشگاه شاهین میزند دکتر عباس اکرامی که انسان و معلمی مهربان و دلسوز بود با خوشرویی او و سایر بچه ها را  می پذیرد و قرار می شود آنها تحت نام کولاک بعنوان یکی از تیمهای جوانان شاهین در مسابقات شرکت کنند.

حضور در شاهین

  حسن حبببی طی دو سال و نیم حضورش در تیم کولاک هفته ای دو روز زیر نظر دکتر عباس اکرامی تمرین می کرد. از دیدارهای تماشایی تیم کولاک در همان روزها میتوان به دیدار برابر تیم پر مهره نیروهوایی اشاره کرد که در نهایت با یک گل مشکوک بر کولاک پیروز می شود.

جدایی از شاهین و پیوستن به تاج

 قضاوت ناعادلانه یک دیدار میان دو تیم کولاک و تیم بچه های چهارصد دستگاه موجبات دلخوری شدید حسن حبیبی را فراهم میکند . او که از اعضای تیم کولاک بود آنروز در ترکیب تیم چهارصد دستگاه بمیدان میرود آنها بازی درخشانی ارائه میدهند در پایان دیدار حسن حبیبی و یارانش به قضاوت دیدار اعتراض داشتند و از آنجا که به قضاوتشان ترتیب اثر داده نمیشوند او با دلخوری از شاهین میرود.

 چند روز بعد حسن آقا خود و سایر بچه های چهارصد دستگاه را به تیم تاج میبرد و چند تن هم بعضویت تیم سپه در می آیند شخصیت و کاریزما حسن آقا حبیبی بگونه ای بود که اگر او تصمیمی میگرفت سایرین نیز از او تبعیت میکردند او برای بچه های محلش تنها یک کاپیتان نبود بلکه بسیار بالاتر از آن و شاید بتوان او را در حد یک لیدر یا رهبر برای بچه های دهه 30 و 40 شمسی منطقه چهارصد دستگاه نامید.

اولین قهرمانی با تاج

  حضور حسن آقا حبیبی در تاج با موفقیتهای بیش از بیش او همراه می شود در حدود 5 سال حضورش  او دیگر تبدیل به یک بازیکن ارزنده باشگاهی می شود تا افسوس گروه شاهینی ها از بابت از دست دادن او دو چندان کند هر چند آنها سعی نمودند او را منصرف کنند اما ... او  ابتدا در اواسط سال 1338 بهمراه تاج راهی اصفهان گردیده تا در یک دوره مسابقه استانی ( تحت نام قهرمانی ایران ) با تاج به قهرمانی برسد و سال بعد 1339 در مسابقات ساری که به اولین دوره مسابقات قهرمانی ایران معروف است بعنوان یار کمکی در خدمت تیم جوان سپه برهبری استاد اسداللهی قرار میگیرد آنگاه تا فینال مسابقات ساری پیش رفته و تنها در گام آخر مغلوب توپچی های شایسته جم آبادان میشوند.

اسداللهی او را به میانه دفاع برد

اوایل سال 1342 حسن حبیبی که حالا مدرک دیپلم طبیعی را در جیب خود داشت با شرکت در آزمون دانشکده افسری و قبولی در آزمون ورودی , بمدت چهار سال دانشجوی دانشکده پلیس می شود اتفاقی که بطور کامل زندگی ورزشی او را نیز تحت شعاع خود قرارمیدهد چرا که سال بعد با تشکیل تیمی تحت نام پاس همه ستارگانی که در خدمت این ارگان بودند برای عضویت در تیم تازه تاسیس شهربانی انتخاب میشوند بدین شکل انتقال حسن حبیبی از تاج به پاس در سال 1343 که به افت خط دفاع تاج نیز منجر می گردد شکل میگیرد تا از پس او را در قالب تیم پاس در میدان مشاهده نماییم

  رهبری تیم را مهدی اسداللهی بر عهده دارد و او نیز حسن حبیبی را در مرکز خط دفاعی پاس می نشاند کاری بس ارزنده که منجر به کسب افتخارات بیشتر برای حسن حبیبی و در آینده تیم ملی ایران نیز می شود. حبیبی در دهه 40 بازیکن فیکس تیم ملی ایران شد و در بین ستارگان تیمی بود که صعود به المپیک 1964، نایب قهرمانی بازی های آسیایی 1966 و قهرمانی جام ملت های آسیا 1968 را در کارنامه خود دیدند.

 آمار درخشان در جام تخت جمشید

 حسن آقا حبیبی بدون تردید بهترین مربی در طول مسابقات جام تخت جمشید او تنها فردیست که در هر 6 دوره مسابقات بر روی نیمکت رهبری تیمش نشست و با کسب دو عنوان قهرمانی و دو عنوان سومی و یک عنوان چهارمی آقای مربیان جام محسوب می گردد همچنین او تنها فردی است که تیمش توانست از عنوان قهرمانی خود دفاع کند بیلان عملکرد حسن آقا در جام  کسب 73 پیروزی از 147 دیدار و تنها 24 شکست ( با احتساب جام نیمه تمام مانده ششم ) می باشد..  اگررهبری حسن حبیبی را در 6 دوره مسابقات بررسی کنیم او ابتدا در جامهای اول و دوم تیمی در حد رتبه سوم جدول را روانه میدان میکند وجود پدیده ای بنام هما آنها را حتی به رتبه چهارم نیز میکشاند هر چند هرگز آنها با صدر جدول اختلاف فاحشی نداشتند و ممکن بود با تغییر نتیجه دو دیدار این توازن برهم خورد اما جام سوم روزهای سختی برای حسن حبیبی و تیمش است 10 دیدار بدون پیروزی و نداشتن یک گلزن تراز اول آنها حتی تا رده های ششم و هفتم جدول نیز کشانید اما در نهایت با کمی خوش شانسی آنها به رتبه سوم بازگشتند چرا که نزول فاحش تاج تنها موجب کسب رتبه سوم پاس در این جام شد

 دو قهرمانی در جام تخت جمشید

اما جام پنجم بواقع اوج هنر حسن حبیبی محسوب می شود او تیمی را که همه لایق رتبه های میانی جدول میدانستند با اتکا به جوانان به بهترین تیم ایران تبدیل نمود اتمام حجت او با مسئولان پاس و در دست گرفتن همه اختیارها در تیم موجب شد تیمی که به گفته خود او امده بود دهم شود در نهایت تاج قهرمانی مسابقات را بر سر گذاردجام ششم هر چند همانند سال پیش بر وفق مراد حسن حبیبی و یارانش نبود آن ها  با کسب مجدد قهرمانی تنها تیمی باشد که دوبار متوالی جام بدست می شود  بروز پدیده بنام حسین فرکی و محمود حقیقیان  در کنار با تجربه هایی همچون محمد صادقی - کاپیتان همایون شاهرخی و رضا قفلساز و .... او را در راه رسیدن به این عنوان یاری نمودند 

مطالب مرتبط

- - , .