زمان خیلی کم است

منصور پورحیدری همچنان در حال مبارزه با بیماری اش است؛ طبق معمول او سکوت کرده و کم حرف می زند.

اصولا همیشه آدم کم حرفی بوده منصورخان؛ منهای زمانی که کارش به نقد کارلوس کروش می کشد!

آن وقت است که می بینیم او عصبانی می شود و با انرژی تمام علیه کارلوس داد سخن سر می دهد؛ در هر حال منصور پورحیدری از افراد مورد احترام فوتبال ایران است و در استقلال هم جزو چهره های به یادماندنی این باشگاه است... در تمرین استقلال هم منصور پورحیدری پس از مدتها غیبت شرکت کرد. او را در کنار پرویز مظلومی و فرزاد مجیدی دیدیم؛ در حالی که پسرش همراهی اش می کرد.

از این که می دیدیم شور و حال فوتبال و عشق به این ورزش دوباره از منصور پورحیدری همان آدم شاداب را ساخته خوشحال شدیم و با خود گفتیم چه انرژی خاصی در این فوتبال نهفته است که آدم های عاشق نمی توانند دست از سر آن بردارند؟

منصور پورحیدری حتی دراین اوضاع و احوال هم دوست دارد در کنار فوتبال باشد و بی شک این حق مسلم اوست. راستی آیا همین کار را در حق همه پیشکوستان فوتبال نمی توان انجام داد؟

امروز همایون بهزادی را از دست دادیم اما انصافا چند بار او را در تمرین پرسپولیس دیدیم؟ بهزادی برای پرسپولیس چه خطری داشت؟

صفر ایرانپاک،حمید شیرزادگان،رضا احدی و همه نازنین هایی که آنها را از دستشان دادیم هرگز وقتی فوتبال را کنار گذاشتند تحویل گرفته نشدند. یعنی از زمین های فوتبال دور شدند و این دور شدن یعنی مرگ؛ یعنی دق مرگ شدن.

زمان خیلی کم است دوستان. حتی برای ما. حتی برای شما. امروز هستیم،ثانیه ای دیگر شاید نباشیم. قدر این لحظه ها را دریابیم و این قدر در حق هم بد نکنیم.

زمان خیلی کم است...

*آرتین زهرابی

مطالب مرتبط

- - , .