اخلاق مالی، فراموش شده در نقل و انتقالات

فوتبال ایران به شدت دچار چالش‌های اقتصادی است، باشگاه‌های بدهکار و بازیکنانی که هرگز به مطالبات خود نمی‌رسند.

در نقل و انتقالات خبرهای میلیاردی می‌شنویم، قراردادها رقم‌های دهان پرکن دارند اما واقعیت این است که با فوتبالی تنگدست، بی‌تعهد و بی‌برنامه در امور مالی مواجهیم.
اولین قرارداد در فصل پیش رو، اولین چالش نقل و انتقالات را در خود دارد. نقل و انتقالات با خبر امضای قرارداد بیرانوند در باشگاه پرسپولیس شروع شد و اولین انتقال سال باید پس از فسخ یکطرفه دروازه‌بان نفت با باشگاه فصل گذشته‌اش ثبت شود. بیرانوند یک سال دیگر با نفت قرارداد دارد اما متعهد نبودن باشگاه نفت در پرداخت مطالبات بازیکنانش، این امکان را برای بیرانوند ایجاد کرده که قراردادش را یکطرفه فسخ کند. طبق این قاعده بازیکنان پرشماری در لیگ برتر و لیگ یک می‌توانند قرارداد خود را یکطرفه فسخ کنند اما همه آنها بازار کار تازه‌ای در تیمی با موقعیت بهتر ندارند و اغلب با بدقولی‌های بی‌پایان باشگاه خود می‌سازند و این بی‌اخلاقی مالی را تاب می‌آورند.
باشگاه‌ها بدون آنکه اخلاق مالی را رعایت کنند و بدون آنکه از بدهی‌های انباشته واهمه‌ای داشته باشند، قراردادهای تازه می‌بندند و ملالی هم ندارند از اینکه مطالبات بازیکنان پیشین را پرداخت نکرده‌اند و با بازیکنان جدید هم رفتاری بدتر از بازیکنان سال‌های گذشته خواهند داشت. باشگاه‌ها هیچ نهادی را در مقابل خود نمی‌بینند و آرای کمیته انضباطی و کمیته استیناف نمی‌تواند باشگاه‌ها را مجبور به پرداخت بدهی‌ها کند. همچنان بدهکارتر می‌شوند و پیش می‌روند و به این رعایت نکردن اخلاق مالی در مدیریت افتخار می‌کنند و آن را زیرکی می‌دانند.
بازیکنان پرشماری در لیگ برتر و لیگ یک هستند که سالهای سال نتوانسته‌اند مطالبات خود را دریافت کنند و زندگی حرفه‌ای و شخصی شان با آسیب‌هایی مواجه شده. سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال از حقوق بازیکنان دفاع نمی‌کنند و بازیکنان هم اتحادیه صنفی ندارند تا بتوانند راهکاری برای دریافت مطالبات خود پیدا کنند.
در اینکه قیمت بازیکنان در فوتبال ایران گزاف شده و گاهی بازیکنان بی کیفیت، بسیار بیشتر از قیمت واقعی‌شان، در فوتبال ایران قرارداد می‌بندند تردیدی نیست اما اینکه در فوتبال ایران اخلاق مالی رعایت نمی‌شود و قراردادها بی‌سرانجام باقی می‌مانند و باشگاه‌ها از این همه بدهی ترسی ندارند، برای فوتبال جز ورشکستگی چه حاصلی خواهد داشت؟ فوتبال ایران باشگاه‌هایی دارد که در واقع ورشکسته‌اند اما همچنان به کار خود ادامه می‌دهند.
در فصل‌های گذشته بارها از این خبرها شنیده‌ایم که باشگاه‌های بدهکار نمی‌توانند در نقل و انتقالات بازیکنان جدید جذب کنند اما سازمان لیگ همیشه کوتاه می‌آید و باشگاه‌ها هم تنور نقل و انتقالات را داغ می‌کنند و کسی هم یادش نمی‌آید این تیم‌هایی که این همه سروصدا به پا می‌کنند و بازیکنان جدید را در بازاری رقابتی به تیم خود می‌آورند، بدهی‌های انباشته‌ای دارند که فراموشش کرده‌اند و خیال پرداختش را هم ندارند.
تکرار این بدقولی از سوی باشگاه‌ها و سازمان لیگ را هر سال در نقل و انتقالات می‌بینیم، داستانی تکراری که انگار نمی‌خواهد پایانی داشته باشد.

مطالب مرتبط