ظرفیت شکست داشته باشیم

داستان همان داستان همیشگی است. باختن و نپذیرفتن.

قافیه را باختن و آواز مخالف ساز کردن. هرچند سالیان بسیاری است که در بخش‌هایی از دنیا این مسأله حل شده است و بازنده با گردن نهادن به قواعد دموکراسی به شکست تن می‌دهد و با سعه صدر آن را می‌پذیرد و کنار می‌رود اما در برخی جاهای دیگر دنیا نه؛ هنوز کمیت این قواعد لنگ می‌زند و بازندگان به هر بهانه‌ای می‌خواهند شکست خود را توجیه کنند و آن را گردن این و آن بیندازند و نتیجه را محصول بازی دست‌های پیدا و پنهان کنند.
 آقای آجورلو، در انتخابات ریاست فدراسیون شکست می‌خورید و شروع به حمله به این و آن می‌کنید. با زیر سوال بردن آن 50 نفری که به رقیب شما رأی داده‌اند، سعی می‌کنید فرافکنی کنید و انتخاب مهدی تاج را نتیجه دخالت این و آن معرفی کنید؛ از معاون اول رییس‌جمهوری و آقای اسلامیان گرفته تا ... اینجا مطلقا کاری به برنده این انتخابات و داوری درباره او و کارنامه‌اش نداریم (که تازه اگر بنا بر کارنامه ورزشی باشد هم مطلقا قابل قیاس با شما نیست) بحث بر سر شما و نحوه برخوردتان با نتیجه این انتخابات و حرف‌هایی است که بر زبان می‌آورید. این تناقض در رفتار و گفتار است که جامعه فوتبال را به فکر وامی‌دارد و در حسن نیت‌تان شک می‌کند. همین شب قبل از انتخابات بود که همه ما دیدیم بر صفحه تلویزیون حاضر شدید. آن شب چنان با اعتماد به نفس تمام سخن می‌گفتید که انگار کار تمام است و رأی مجمع را در جیب دارید اما آنجا هیچ سخنی از جنس سخنانی که بعد از انتخابات بر زبان راندید در میان نبود. نه صحبت از فساد در سیستم و فاسدانی که این سیستم را می‌گردانند، نه سخن از بیم دخالت دولت در این انتخابات، نه سخن از شائبه هدایت انتخابات از سوی این و آن. به هر حال اگر اتفاقی چنین محرز در این انتخابات افتاده و آن را به سویی برده که نباید می‌برده، دست کم باید نشانه‌هایی هرچند کوچک در میان می‌بود یا نه؟ واقعا یک از صد این استناداتی را که بعد از انتخابات به زبان می‌آورید، تا شب انتخابات در دسترس نبوده که مطلقا اشارتی به آنها نمی‌کردید. تا 48 ساعت پیش که همه جا سبزه بود و با نشستن شما بر مسند ریاست فدراسیون به گل نیز آراسته می‌شد. شما به یکباره تبدیل به شوالیه‌ای شده‌اید که بنا بود در مقام رییس فدراسیون، شمشیر به دست بگیرد و به نبرد با تباهی برود اما نگذاشتند چنین اتفاقی بیفتد.
آقای آجورلو! شما در انتخابات قبلی که دولت احمدی‌نژاد به صورت علنی نماینده‌ای مشخص را برای تصدی ریاست فدراسیون معرفی کرد و تمام قد و بی هیچ پرده‌پوشی پشت او ‌ایستاد، گذشتید و مته به خشخاش نگذاشتید؟ اما هم‌اکنون از دخالت دولت سابق سخن می‌گویید و با این قیاس، دولت تدبیر و امید را متهم به دخالت در انتخابات می‌کنید!
شما حتی کار را به جایی می‌رسانید که به دستگاه امنیت و اطلاعات مملکت توصیه می‌کنید که با ارائه شنود خود از ارتباط و مکالمات، سند ارائه کند! واقعا از سرداری چون شما بعید است. با این کار نه تنها بدون داشتن دلیل و مستند، چند نفر را متهم می‌کنید، بلکه با صحه گذاشتن بر شنودی که به این دستگاه می‌بندید، از آن می‌خواهید که آن را منتشر هم بکند؟!
نه اینکه بخواهیم از دولت و وزارت ورزش و وزیرش حمایت کنیم و حق را ناحق کنیم. به گواه همگان، دوست و دشمن و موافق و مخالف، انصافا وزارت ورزش در این مدت مراقب بوده تا نهایت بی‌طرفی را نشان دهد و در انتخاب‌های متعدد در جاهای مختلف ورود و کمترین دخالتی نداشته باشد. این نهایت بی انصافی است که بخواهید چنین رأیی بدهید و چنین اظهارنظری مبنی بر دخالت وزارت ورزش در این انتخابات بکنید. تازه اگر بنا بر دخالتی هم بود واقعا فکر می‌کنید در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال  تاج نامزد مورد وثوق وزارتخانه می‌بود؟
مخلص کلام اینکه آقای آجورلو، التفات داشته باشید که در برخی موارد بعضی دوستان و همراهان، نشانی‌هایی می‌دهند که تطابقی با واقعیت ندارد. می‌گویند چنین و چنان است و با قلب حقیقت تصویری از آدم و موقعیت او می‌سازند که دخلی به واقعیات خود شخص ندارد. همین هم هست که با چنان رویایی وارد انتخابات می‌شوید اما وعده‌ها خالی از آب درمی‌آیند و 15 رأی بیشتر نمی‌آورید و دنیا به دور سرتان می‌چرخد! لطفا طاقت شکست داشته باشید و این همه فرافکنی نکنید.

*حسین سالم

مطالب مرتبط