رفتنم به استقلال خودکشی بود

مدافع پیشین پرسپولیس و استقلال گفت: وقتی با استقلال بستم و رفتم خانه جو خیلی سنگین بود.

به گزارش کاپ،علی انصاریان در گفت و گو با ایران ورزشی درباره پیوستن خود به استقلال توضیحاتی ارائه داده است:

برویم سر بحث استقلال. استقلال رفتنت خیلی غیرمنتظره بود. علی انصاریان سمبل پرسپولیس بود، بعد سر از استقلال در آورد. دنبال یک جذابیت تازه بودی یا اینکه مساله دیگری وجود داشت؟
 رفتنم به استقلال یک موضوع عجیبی است. سالی که من رفتم استقلال، فصل قبلش 12 گل برای پرسپولیس زده بودم بعد رفتم باشگاه محمدحسن انصاری‌فرد مدیرعامل باشگاه گفت تو را نمی‌خواهیم. خودم مانده بودم چه اتفاقی دارد می‌افتد.
نپرسیدی چرا؟
 نه. من یک مثال خوب برای خودم دارم. آدمی که می‌خواهد خودکشی کند می‌رود از یک ارتفاعی بپرد پایین. تصمیم می‌گیرد بپرد. با آسانسور می‌رود بالا، می‌رسد طبقه سی‌ام. می‌رود جلو می‌گوید بپرم؟ یک نگاه می‌اندازد و در نهایت می‌پرد. طبقه بیستم می‌رسد می‌گوید شاید جایی باشد که گیر کنم و نجات پیدا کنم. طبقه دهم که می‌رسد پشیمان می‌شود اما می‌خورد زمین و همه چیز تمام می‌شود. تصمیم من هم مثل همین اتفاق بود. از یک جایی پریدم که دیگر نمی‌توانستم کاری کنم. راه پشیمانی نداشتم.
یعنی اگر برگردی عقب، نمی‌پریدی؟
 امکان ندارد.
پس چرا رفتی استقلال؟
 لجبازی با خودم. اول از همه این بود. تصمیم گرفتم بپرم.
در آن مقطع کسی نگفت نکن.
 اصلا. هیچ‌کس نگفت این کار را نکن وگرنه این کار را نمی‌کردم. من وقتی بستم فهمیدم چه اتفاقی افتاده.
اولین ترکش‌هایی که به خاطر این قضیه به شما وارد شد چه بود؟
 خانواده‌ام. من خانواده‌ای کاملا پرسپولیسی دارم. وقتی با استقلال بستم و رفتم خانه جو خیلی سنگین بود.
البته در دربی اصلا خوب نبودی.
 اصلا یادم نمی‌آید. فقط می‌دانم نیکبخت‌واحدی آمد توی زمین تماشاگران به او ناسزا می‌گفتند من آمدم توی زمین انتظار چنین اتفاقی را داشتم اما دیدم هواداران دارند مرا تشویق می‌کنند. نه تماشاگران استقلال بلکه تماشاگران پرسپولیس بودند. این اتفاق برای هیچ‌کس نیفتاده بود. 100 هزار نفر فریاد می‌زدند علی انصاریان. دیگر نفهمیدم چه شد. یادم نمی‌آید. فقط توی زمین بودم.
اما برای استقلال خوب بازی کردی؟
 من هر جا بودم خوب بازی می‌کردم. با تمام وجودم بازی می‌کردم. در استقلال هم 5، 6 گل زدم. حتی دماغم شکست. بازی با راه‌آهن هم از پشت سر ضربه خوردم بی‌هوش شدم و افتادم زمین. در هر تیمی بازی کردم سعی کردم تمام توانم را بگذارم.
اما خیلی‌ها دوست نداشتند به استقلال بروی. بازیکنان استقلال را می‌گویم.
 به هر حال سلیقه است دیگر. هر کسی یک سلیقه‌ای دارد. الان هم همین است.
این نگاه‌ها را احساس می‌کردی؟
 صددرصد.
لجبازی باعث شد به استقلال بروی یا اینکه هیجان بازی مقابل پرسپولیس با لباس استقلال؟
 اگر عقل الان را داشتم خیلی چیزها فرق می‌کرد اما آن موقع فقط لجبازی بود. من خودزنی کرده بودم. فکر می‌کردم به خودم ضرر می‌زنم اما دیدم از خودزنی من خیلی‌ها ضرر کردند. خیلی‌ها. هیچ‌کس هم به من نگفت نرو. الان یادم می‌افتد هیچ‌کس نگفت. تصمیم گرفتم و رفتم.
هیچ‌وقت نپرسیدی چرا پرسپولیس تو را نخواست؟
 اصلا. همیشه هم مادرم می‌گفت چرا نپرسیدی اما این کار را نکردم. من آن سال بهترین بازیکن پرسپولیس بودم و حتی به عنوان گلزن‌ترین مدافع جایزه گرفتم.

- - , .